Graczy zakładów sportowych można podzielić na dwie grupy: amatorów i zawodowców. Są one również podzielone na kilka podgatunków. Każdy ma swoje własne cechy, o których dowiesz się poniżej.
Zakochani
Większość użytkowników obstawia na poziomie amatorskim. Zawód ten nie jest ich głównym sposobem zarabiania pieniędzy, co jest częstym zjawiskiem wśród „przeciętnych” graczy. Stawiają zakłady na takie projekty jak Arena Casino i kierują się celem: spędzić czas ze znajomymi, napić się piwa i nie pragnąć stałego dochodu (zysku z zakładu) – to bardziej powód, aby zaangażować się w ten proces poprzez stawiając swój zakład.
Dla tej grupy nie jest ważne ustalanie współczynników, ponieważ najważniejsze jest czerpanie przyjemności z samej akcji. Więc wygrana to tylko miły bonus. Dla nich miejsce gry też nie jest ważne.
Ludomaniacy
W inny sposób nazywa się ich graczami. Najniższy poziom amatorów, ponieważ mogą nawet wejść w przestępstwo. Mają zbyt obsesję na punkcie zakładów, obstawiając wszystko, co zwróci ich uwagę. Czasami mogą to robić całymi dniami. Takie niezdrowe zainteresowanie bardziej przypomina chorobę niż zwykłą rozrywkę.
Najważniejsze dla nich nie jest zwycięstwo, ale sam proces. Nie mogą dużo zarobić i zaoszczędzić chociaż czegoś wartościowego, bo stawiają na wszystko zupełnie przypadkowo. Tu pojawia się problem finansowy – skąd wziąć pieniądze na zakłady. Problem jest rozwiązywany na różne sposoby: od pożyczek i sprzedaży nieruchomości po kradzież. Gdy sytuacja jest zbyt zaniedbana, taki hazardzista może być naprawdę niebezpieczny dla innych. Czasami są całkiem nieszkodliwi, którzy wydają określoną kwotę i uspokajają się przed pensją. Jednak bez leczenia choroba może postępować.
Księża
Różnią się od uzależnionych od hazardu tym, że nie mają nałogu i w każdej chwili mogą spokojnie przestać. Są też dość dobrze zorientowani w tematyce sportowej, jednak z powodu braku doświadczenia i teoretycznej wiedzy na temat zakładów sportowych zazwyczaj przegrywają. W slangu nazywa się ich „kapłanami”, ponieważ z tego czy innego powodu często „uderzają”.
Niektórzy nawet czują się komfortowo w tej sytuacji, więc nawet nie myślą o tym, co robią coś złego. W przypadku przegranej, pod wpływem emocji, mogą postawić dużą kwotę na zdarzenie losowe, ale nawet w tym przypadku straty nie będą duże – propan zwykle nie wrzuca na konto dużych sum.
Reszta nie może dokładnie określić przyczyn swoich niepowodzeń z powodu braku doświadczenia, a także cech, które są ważne dla graczy. Często tacy gracze charakteryzują się zachowaniem nadpobudliwym, kategorycznym we własnych przekonaniach. Ponadto często próbują pokazać się jako eksperci, nie posiadając odpowiedniego poziomu wiedzy.
Jednak niektórzy z tych amatorów wciąż posuwają się do przodu z czasem, nie chcąc pozostawać na niskich poziomach.
Specjaliści od zakładów
W ich szeregach znajdują się gracze, dla których zakłady sportowe stały się głównym zajęciem. Profesjonaliści wyróżniają się niemal kompletną znajomością tematu, niuansów danego sportu itp. Kierują się też określoną strategią, aby osiągnąć określone wyniki i zarobić pieniądze. Oni też dzielą się na dwa obozy.
Gracze, którzy korzystają ze słabych bukmacherów
Dzielą się na „wózki widłowe” i „rzeczoznawców”. Grają po zawyżonych kursach, które dzięki swojej wiedzy określają bez większego wysiłku. Bukmacherzy dawno by zbankrutowali płacąc za takie wybryki.
Zwykle urzędy starają się maksymalnie zaniżać stawki, ograniczając graczy. Ci sami zajmują się rejestracją nowych kont, używają fałszywej dokumentacji i nie lekceważą innych pomocniczych obejść.
Tutaj kluczowym punktem metodologii jest znalezienie słabych punktów bukmachera. Służby bezpieczeństwa regularnie identyfikują takich „rzemieślników”, którzy raz po raz tworzą nowe konta na takie zarobki.
Prawdziwi profesjonaliści
Tacy gracze starają się zarabiać na przejrzystej konkurencji z linią bukmacherów w miejscach, gdzie jest to zachęcane i działają na korzystnych warunkach. Tak więc zwykle można je znaleźć u profesjonalnych bukmacherów i giełd. Główną rolę odgrywa tutaj analityczne myślenie i znajomość kierunku. Często tacy profesjonaliści mają dość duży bank, duży zasób wiedzy i umiejętności, a także stabilny stan psychiczny.
